Dat zijn zo’n beetje de dingen die ik doe om weer fit te worden van mijn achillespees doorsnijding. Zes maanden na mijn ongeluk gaat het boven verwachting goed. Ik lig voor op de protocollen. Alles gaat eigenlijk weer, alleen hardlopen nog maar kleine afstanden. Halverwege augustus heb ik weer een ¼ triatlon kunnen trainen. Fysiotherapeut Jolanda helpt mij wekelijks aan nieuwe oefeningen en trapt op de rem als ik voorstel om de Amsterdam marathon te lopen. Geduld bewaren is misschien wel het moeilijkste. In de revalidatiezaal is mijn status flink gestegen van een kreupele stakker op krukken naar een sporter die aan het einde van de revalidatie is. Nog zes weken, dan ligt die blessure definitief achter mij. Mooi op tijd voor het nieuwe schaatsseizoen en de Everest in 2014.