Er is witte rook! We gaan naar de Cho Oyu! Vandaag is er een hoop gebeurd. Om naar de Cho Oyu te gaan heb je maar liefst 3x vergunningen nodig. Een om door het land reizen, een voor de berg en een is mij ook nog niet duidelijk. Als je die alledrie hebt krijg je een Tibetvisa. Het schijnt dat China iedere klimmer googled en zo een soort miniscreening houdt.
Goran, de Fransman van onze expeditie is naar het bureau van de Chinese bergsportvereniging gegaan en heeft daar onze aanvraag brutaal bovenop de stapel gelegd. En het werkte! Ganesch heeft nog wat smeergeld toegevoegd en toen was alles geregeld. Goran is trouwens een mooi figuur, hij is met de fiets vanuit Singapore gekomen. Na de Cho Oyu fietst hij op zijn gemakkie terug naar Frankrijk.
De afgelopen dagen in Kathmandu heb ik zo goed als niets gedaan. Gaat mij prima af, leven in de laagste versnelling. Is alles dan echt zeker nu? Tsja, ik denk het wel. We weten het pas echt zeker als we de grens over zijn bij Kodari. Als we eenmaal in China zijn laden we de spullen over van de minibus naar de jeep. Dan de eerste stop in Nyalam. Over een dag vijf in het basiskamp. De dagen die we nu verloren hebben kunnen we er aan het einde weer aan vastplakken. Op naar Tibet dus.
Recente reacties