De tocht naar Camp 1 is technisch makkelijk. Je hebt geen klimtechnische spullen nodig. Wel moet je over de killerhelling om C1 te bereiken. Dit soort benamingen vind ik meestal erg Amerikaans, dwz erg overdreven. De killerhelling is een helling van 400 mtr met los materiaal. Soms is een stap omhoog er ook een terug. En eerlijk is eerlijk, het is verschrikkelijk zwaar. Maximaal drie stappen en ik moet uithijgen. Ik ben duidelijk nog niet geaclimatiseerd aan deze hoogte, mijn hart klopt bijna uit mijn ribbenkast. Uiteindelijk na 6 uur C1 bereikt. Een normale tijd. Raar om te horen dat onze Sherpa het in drie uur doet… De tenten zijn al opgezet in C1. C1 ligt in een zadel van sneeuw. De top van de Cho Oyu lijkt dichtbij, maar is nog 1800 mtr hoger. Iedereen heeft last van hoogtehoest. Op deze hoogte is de lucht zo ijl en koud, dat het vroeg of laat gaat irriteren in je longen. Er zijn zelfs gevallen bekend van Himalaya klimmers die een rib kapot hoesten. Zo erg is het hier niet. De zon is hier ontzettend fel. Zonder zonnebril word je snel sneeuwblind. Doordat iedereen altijd een zonnebril op heeft zien we eruit als een stel omgekeerde pandaxb4s. De reflectie van de zon in de sneeuw zorgt er helemaal voor dat je snel verbrand. Sommige klimmers verbranden zelfs aan de binnenkant van de neus en mond…

Ondertussen is het weer stabiel mooi. Slechts twee dagen veel wind tot nu toe. Perfecte topdagen. Ik hoop dat het zo blijft.